“Παγκόσμια Ημέρα Αγκαλιάς” και covid-19 μαζί, γίνεται;

898 προβολές

Ακούγεται λίγο σαν ειρωνεία η φετινή “Παγκόσμια Ημέρα Αγκαλιάς”, όμως ναι, η 21η Ιανουαρίου είναι η ημέρα που από το 1986 (που είχε την ιδέα ο φοιτητής Kevin Zaborney) όλοι οι άνθρωποι της γης αγκαλιάζονται για να τιμήσουν αυτήν την τόσο σημαντική ανάγκη, την αγκαλιά. Η ειρωνεία, βέβαια, έγκειται στο γεγονός ότι η ημέρα αυτή μας πετυχαίνει μέσα στο δεύτερο γενικό lockdown λόγω της πανδημίας κορωνοϊού, όπου όχι μόνο να αγκαλιαστούμε δεν μπορούμε αλλά ούτε και να μιλήσουμε σε απόσταση λιγότερη των δύο μέτρων. Οπότε τί; Αφού δεν μπορούμε να αγκαλιαστούμε, να προσπεράσουμε και το άρθρο αυτό και τη μέρα και ό,τι συνεπάγεται;  Ή μήπως τώρα έχουμε ανάγκη αυτή τη μέρα περισσότερο από ποτέ;

Aν με ρωτάς, πιστεύω το δεύτερο. Γιατί τώρα που δεν μπορούμε να ανταλλάσσουμε αγκαλιές, τώρα είναι που μας χρειάζεται περισσότερο να τονίσουμε τη σημασία τους.  Ίσως μάλιστα, τώρα καταλαβαίνουμε περισσότερο την αξία τους. Γιατί κάποιες φορές όταν κάτι είναι δεδομένο, το προσπερνάμε χωρίς να του δίνουμε την απαιτούμενη προσοχή. Κι όμως να που κάτι απλό, που ήταν στη διάθεσή μας οποιαδήποτε στιγμή, τώρα είναι απαγορευμένο. Κάτι, που σύμφωνα με έρευνες κάνει καλό στην υγεία μας όταν συμβαίνει, τώρα δεν μπορούμε να το κάνουμε γιατί μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την υγεία μας. Φυσικά το σώφρον είναι να μη δώσουμε αυτή την αγκαλιά, αλλά τουλάχιστον ας μην ξεχάσουμε ποτέ τη λαχτάρα που νιώθουμε τώρα που δεν έχουμε τη δυνατότητα να σφίξουμε στα χέρια μας τους ανθρώπους που αγαπάμε. Ας εκτιμήσουμε τα αγαθά που μας δίνονταν απλόχερα όλα αυτά τα χρόνια αλλά τα υποτιμούσαμε. Την αγκαλιά, το φιλί, την ελεύθερη συναναστροφή με φίλους, τα καλέσματα στις γιορτές με όλη την οικογένεια, ένα ποτό σ’ένα μπαράκι ή ένα γεύμα με τους ανθρώπους μας σε ένα ταβερνάκι δίπλα στη θάλασσα, μια βόλτα στα μαγαζιά χωρίς το φόβο ότι μια αόρατη απειλή μας κυνηγάει… Όλα όσα συνθέτουν την καθημερινότητα και δεν είναι εφικτά τη δεδομένη στιγμή.

Όλα όσα νιώθουμε τώρα να μην τα ξεχάσουμε όταν επανέλθει η ζωή μας σε κανονικούς ρυθμούς. Γιατί θα έρθει πάλι η στιγμή που θα μπορούμε να αγκαλιαστούμε και να κάνουμε όλα όσα τώρα μοιάζουν μακρινά. Όμως, για να πούμε ότι κάτι κερδίσαμε από αυτή την περιπέτεια, όταν θα ξαναγκαλιαστούμε ας το κάνουμε με όλη μας την ψυχή και ας αφήσουμε τον εαυτό μας να πλημμυρίσει από όλα αυτά τα μοναδικά συναισθήματα που συνεπάγεται η αληθινή αγκαλιά. Τη στιγμή που η ωκυτοκίνη και οι άλλες ορμόνες της ευτυχίας θα παράγονται στο σώμα μας, το μυαλό και η καρδιά μας να είναι εκεί να απολαμβάνουν την πολύτιμη στιγμή και όλο μας το είναι να αισθάνεται τη χαρά της επαφής. Αυτή θα είναι η μεγαλύτερη νίκη, μετά την ανάκτηση του υπέρτατου αγαθού της υγείας μας, το να ξαναβρούμε το νόημα στα απλά -μα τόσο σημαντικά- πράγματα στη ζωή μας και να αναθεωρήσουμε τις απόψεις μας για το τί έχει αξία πραγματικά. Όταν γυρίσουμε, λοιπόν, στην καθημερινότητά μας, εκτός από τα αντισηπτικά που θα μας έχουν γίνει συνήθεια, να φροντίσουμε να έχουμε περισσότερη ενσυναίσθηση και αγάπη αλλά και ευγνωμοσύνη για καθετί που μας προσφέρεται γενναιόδωρα κάθε στιγμή.

Διάβασε εδώ: Εσύ γνωρίζεις τί γίνεται στο σώμα σου όταν δίνεις ένα φιλί;