Μοίρασε σωστά το χρόνο σου σε μια σχέση… μην ξεχνάς εσένα!

 

“Ο χρόνος είναι χρήμα”… “Ο καλύτερος γιατρός είναι ο χρόνος”… “Κάλλιο αργά παρά ποτέ”…”Κάθε πράγμα στον καιρό του”… Αυτά και άλλα πολλά λέει ο θυμόσοφος λαός για το χρόνο. To timing όπως λέμε στην εποχή μας. Και τί είναι τελικά ο χρόνος; Υπερεκτιμημένη έννοια ή Νo 1 παράγοντας που καθορίζει τη ζωή μας;

“Ο χρόνος δεν υπάρχει, είναι μια ανθρώπινη επινόηση και εξυπηρετεί ανθρώπινες ανάγκες” είπε ο Aϊνστάιν. Γιατί, λοιπόν, έχει τη δύναμη να επηρεάζει την καθημερινότητά μας αλλά και όλη μας την ύπαρξη;

Ξοδεύουμε χρόνο για τις υποχρεώσεις, για να είμαστε τυπικοί σε κάθε είδους κοινωνική σύμβαση, για να ικανοποιήσουμε τους άλλους. Τόσο, που καμιά φορά δε μένει χρόνος για εμάς τους ίδιους. Και τις περισσότερες φορές δεν το παίρνουμε καν χαμπάρι. Το ίδιο και στις σχέσεις… Το πρώτο πράγμα που δίνεις στον άλλο απλόχερα είναι ο χρόνος σου. Τα πολύτιμα λεπτά από το διάλειμμά σου στη δουλειά για ένα τηλεφώνημα σ’ εκείνον. Τα βράδια που είσαι κουρασμένος-η αλλά θα τρέξεις να συναντήσεις εκείνη-ον. Το ρεπό σου για να ακολουθήσεις το ταίρι σου στο επαγγελματικό του ταξίδι. Δε λέω, επιλογή σου είναι και θέλεις και το κάνεις. Έχεις ανάγκη να τον γνωρίσεις  όσο πιο βαθιά μπορείς, να ζήσετε στιγμές, να δημιουργήσετε το δικό σας παρόν που θα θέσει τις βάσεις για ένα κοινό μέλλον. Και είναι απαραίτητο, αλλιώς δεν έχει νόημα να κάνεις μια σχέση αν δεν κάνεις και κάποιες θυσίες για τον άλλον. Αρκεί να μην εγκλωβιστείς σε αυτό το μοτίβο και ξεχάσεις οτιδήποτε έκανες για σένα πριν, στον ελεύθερό σου χρόνο.

Μην ξεχνάς όσα σε ευχαριστούν. Γιατί προσπαθώντας να βρεις τη θέση σου μέσα στη σχέση, κινδυνεύεις  να χάσεις την επαφή με σένα. Κι όταν δεν σε γνωρίζεις πια, αρχίζει να μη σε αναγνωρίζει και ο άλλος. Γιατί δεν είσαι πια ο ίδιος, αυτός που πρωτογνώρισε. Δεν έχεις τα ίδια στοιχεία που τον έκαναν να σε ερωτευτεί, ο άνθρωπος που πατούσε στα πόδια του και τα έβρισκε με τον εαυτό του. Κι εκεί που του έχεις δώσει όλο σου το χρόνο -αλλά και όλο σου το είναι- έρχεται ξάφνου το ταίρι σου και σου ζητάει… χρόνο. Και πέφτεις από τα σύννεφα. Η μέρα χάνει το 24ωρο της και νιώθεις ότι σταμάτησε το ρολόι.

Έτσι και η φίλη μου η Τώνια. Μετά από δύο χρόνια σχέσης, μετά από 24 μήνες από το χρόνο της, ο Δημήτρης, ο έρωτας της ζωής της, ο άνθρωπος που είχε ονειρευτεί το μέλλον της μαζί του, της ζήτησε χρόνο. Χρόνο για τον εαυτό του, χρόνο για να σκεφτεί, χρόνο για να αποφασίσει. Τί; Ούτε εκείνος δεν ήξερε καλά-καλά και φυσικά ποτέ δεν εξήγησε με σαφήνεια τους λόγους. Μέσα από μισόλογα δήλωσε πως ένα πρόβλημα στη δουλειά του τον πίεσε συναισθηματικά -δικαιολογία- και ήθελε να βάλει σε μια τάξη τις σκέψεις του. Ύστερα όμως από στενό μαρκάρισμα πέταξε και το λόγο (ή έστω έναν από αυτούς): “Πρέπει να σταθείς στα πόδια σου, να μην είσαι τόσο κολλημένη πάνω μου και να περνάς χρόνο με τον εαυτό σου”. Χμ…Τώρα μιλάμε… όταν τα λέμε εμείς στα άρθρα, μας λέτε υπερβολικούς.

Όσο κι αν σου ακούγομαι ως άλλη μια Σειρήνα που απειλεί τη σχέση σου, είναι αλήθεια: H επί 24/24 -ως άλλα σιαμαία- επαφή, μόνο κακό μπορεί να κάνει στη σχέση σου. Φυσικά και χρειάζεστε χρόνο μαζί, όμως αν γίνετε κολλιτσίδα ο ένας στον άλλον, αργά ή γρήγορα θα βαρεθείτε. Το ίδιο και η Τώνια, ύστερα από στενοχώρια και κλάματα επί μήνες και από μεγάλη προσπάθεια να καταλάβει τί πήγε στραβά, παραδέχτηκε πως είχε ξεχάσει εντελώς τις φίλες της. Έβγαινε μόνο μαζί του και με ένα συγκεκριμένο ζευγάρι (τον κολλητό του και την κοπέλα του) και ακόμη κι όταν εκείνος έβγαινε με τους φίλους του, αντί να κανονίσει να βγει κι εκείνη να δει την παρέα της, καθόταν σπίτι της περιμένοντας να της στείλει ότι γύρισε.

Κάτι παρόμοιο συνέβη και στη φίλη μου την Ελίνα. Ύστερα από  σχέση τριών χρόνων (τα δύο συγκατοίκηση) μου δήλωσε πως νιώθει ότι έχουν γίνει κολλητάρια. Βέβαια, αφού και για καφέ να κανονίζαμε, έφερνε πάντα κι εκείνον μαζί. Όπως και ο ίδιος, δεν πήγαινε ποτέ μόνος του να δει τους φίλους του, μόνο μαζί της. Τί περίμεναν;

Δε λέω… Όταν ο έρωτας σου χτυπάει την πόρτα θέλεις απλώς να εξαφανιστείς από τον πολιτισμό και να βρεθείς σε ένα ερημονήσι με τον αγαπημένο σου λες και είστε ήρωες σε ρομαντικό μυθιστόρημα. Έλα όμως  που τα βιβλία -όπως και οι ταινίες- σταματούν στο καλύτερο και δεν βλέπουμε τί γίνεται μετά… Γι’ αυτό κράτα τον ενθουσιασμό σου και κοίτα να προστατέψεις τη σχέση σου, διατηρώντας την ατομικότητά σου και σεβάσου την ανάγκη του να κάνει το ίδιο.

Κι αν δεις πως το αγόρι σου είναι αυτό που επιδιώκει να μπείτε στο “τριπάκι” των αυτοκόλλητων, εξήγησέ του με ευγένεια ότι έχετε ανάγκη από προσωπικό χρόνο με την οικογένεια, τους φίλους ,τον εαυτό  σας. Συνέχισε τα χόμπι σου, προγραμμάτισε τις εξόδους με τις φίλες σου, αποδέξου την πρόσκληση της ξαδέρφης σου που σπουδάζει σε άλλη πόλη και πήγαινε για σαβ/κο. Κάνε ό,τι σε γεμίζει, πάτα γερά στα πόδια σου κι έτσι δε θα χάσεις την αυτοπεποίθησή σου και θα συνεχίσεις για πολλά πολλά χρόνια να είσαι αυτή που θαυμάζει, αυτή που ερωτεύτηκε από την πρώτη στιγμή. Μια ανεξάρτητη γυναίκα με ολοκληρωμένη προσωπικότητα και πολλά ενδιαφέροντα που ακριβώς επειδή αγαπάει και φροντίζει τον εαυτό της, ξέρει καλά πώς να αγαπάει και να φροντίζει και το σύντροφό της.

Γιατί ένας άντρας που δεν έχει κόμπλεξ θέλει να έχει δίπλα του μια δυναμική γυναίκα, στην οποία μπορεί να βασιστεί. Που θα της έχει εμπιστοσύνη και θα νιώθει ότι μπορεί να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες, τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας. Με μια τέτοια γυναίκα θα σκεφτεί σοβαρά το μέλλον του και αυτή τη γυναίκα θα επιλέξει για σύντροφο της ζωής του. Γίνε αυτή η γυναίκα. Είσαι αυτή η γυναίκα. Αρκεί να μην το ξεχάσεις εσύ η ίδια.

Διάβασε ΕΔΩ: Μήπως η σχέση σου είναι “τοξική”;